En ja hoor, daar was-ie weer! Zonder dat ik het door had, was de kritische ouder weer goed aan het werk om mij te ondermijnen. En al een aardig tijdje. Zonder dat ik het doorhad dus. Zo irritant! (En de kritische ouder zegt inwendig: ‘Leer je het dan nooit?’)
In het derde deel van mijn onderzoek over me schuldig voelen het medicijn: het recept om goed om te gaan met die situaties waarin schuld- en slechtzelfgevoel naar boven komt en me zo onnodig lijden te besparen.
In deel I beschreef ik dat me opviel dat ik me wel eens schuldig voelde wanneer dat, als ik logisch nadacht, helemaal niet hoefde. Maar dat logische denken maakte niet uit, ik voelde hoe ik me voelde. Ik ging op onderzoek uit. Ik ontdekte het een en ander, maar was er nog niet uit. In dit tweede deel ga ik er dieper in.