Boeken over omgaan met emoties dl 3: the battle

In dit derde en laatste deel van mijn blog over de boeken Omarm je emoties van Ronald J. Frederick en Emotioneel Meesterschap van Jean-Luc Spaninks de vergelijking tussen beide.

Het grootste verschil tussen beide boeken en methodes is de ‘route’ die ze nemen. Waar Emotioneel meesterschap bij mij ‘via het hoofd’ ging, ging Omarm je emoties via hart, lijf en leden.

Hoewel er absoluut waarde zit in de benadering van Spaninks, vooral op het punt dat hij het dagelijks automatisch opstarten van ‘die computer in ons hoofd die voornamelijk negatieve gedachten uitbraakt’ aanstipt en daarmee het rotsvaste geloof in de waarde van onze automatische gedachtes in perspectief zet, geloof ik toch niet in zijn methode.
Hij zet de ratio teveel op nummer 1 en doet daarmee geen recht aan de positieve kracht van negatieve emoties. Bijvoorbeeld boosheid kan een geweldige katalysator zijn om te stoppen met je baan waar je langzaamaan ziek van wordt, of om te gaan beseffen wat kennelijk echt belangrijk is voor jou met betrekking tot welk onderwerp dan ook. Met het hebben van positieve én negatieve emoties en het kunnen doorleven en hanteren hiervan krijg jij als individu kleur. En hoeveel leuker is het niet als mensen een bonte verzameling zijn, inclusief hun rafelrandjes, in plaats van rationele eenheidsworst.
Waar Spaninks methode mij ook krampachtig voorkomt is dat hij voorstelt om moedwillig iets te veranderen omdat je niet blij bent met wat zich voordoet. Wanneer zich (negatieve) emoties aandienen laat het ‘roll with it’, waar Frederick een uitstekende methode voor biedt, jouw kleur en jouw identiteit heel en brengt deze tot bloei, waar het positieve denken van Spaninks je wel uit negatieve gevoelens haalt, maar je ook verder van jezelf brengt. Eén-nul voor Omarm je emoties dus wat mij betreft.
Mijn advies: léés Spaninks’ Emotioneel meesterschap voor een aantal goede perspectiefwijzigingen maar ga aan de slag met Fredericks Omarm je emoties.